به نقل از «عصر ایران»

مظنون به طبقه متوسط

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۱۷۰۲۸

عصر ایران؛ سجاد بهزادی- بخش هایی از نظام حکم‌رانی همیشه به طبقه متوسط مظنون بوده است. آنها فکر می کنند این طبقه حامل ارزش های آنها نیست. این طبقه چموش و بی قرار است. مطالبه گری می کند و مدام فریاد دمکراسی خواهی سر می دهد. پس چه اتهامی بالاتر از بی‌قراری و "موی دماغ" ماندن.

این طبقه در همه دولت ها مظنون اول بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی دولت اصلاحات که ازبطن طبقه متوسط برخاست.

بخش هایی از نظام حکم‌رانی در طول تاریخ، هرگز نمی خواست طبقه متوسط را باور کند، چون احساس می کرد نیازی به این طبقه ندارد. این در حالی بود که اگر چه طبقه متوسط بی قرار بود اما هرگز طغیان نکرد و مطالبات خود را در محیطی مدنی مطرح می کرد. با این وجود طبقه متوسط به بازی گرفته نمی شد وارزش های این طبقه به رسمیت شناخته نمی شد.

ظنین بودن به طبقه متوسط و مهجوری این طبقه دو دستاورد برای نظام حکم‌رانی بعد از انقلاب داشت. اول اینکه این طبقه را آنگونه که ماکس وبر می گفت از " منزلت اجتماعی" انداخت و دیگر جنس خواسته هایش مورد احترام طبقه حاکم نبود. دوم اینکه او را تا پایین ترین سطح طبقاتی جامعه فرو نشاند و با طبقه فقیر و پرولتاریا هم نوا شد. 

دیگر نه تنها از آن پیدایش طبقه متوسط تنومند دوران اصلاحات خبری نیست بلکه روایت ها و نشانه های اجتماعی و اقتصادی که فرادستان و بخش هایی از نظام حکم‌رانی از خود بروز داده اند در نهایت به غیبت و حتی حذف کامل طبقه متوسط منجر شده است.

امروز طبقه متوسط جامعه ایران سه ملاک ثروت، منزلت و قدرت (موقعیت اقتصادی، اجتماعی در  کنار توانمندی و تخصص) را نیز از دست داده است و عرصه های عمومی و مدنی جامعه خالی از این طبقه است. بسیاری از آنها با نظام سیاسی قهر کرده اند و نظام سیاسی نیز به قول  استاد تقی آزاد ارمکی "در برابر فهم واقعیت‌های موجود مقاومت می‌کند."

مظنون بودن به طبقه متوسط همچنان در بخش هایی از لایه های سخت قدرت ادامه دارد و سبب سرخوردگی و رنجور شدن این طبقه شده است.

امروز جامعه ایران بدون یک طبقه متوسط فربه اداره می شود. طبقه ای که برای ظهور توسعه واقعی مستعد تر و سزاوار تر بود. طبقه باهوشی که مناسبات بین الملل را بهتر می فهمید و زخم ها را بهتر بازسازی می کرد. با این طبقه می شد نسخه اصلاح جامعه که از آن گریزناپذیر هستیم، راحت تر پیش برد. منطق حکم‌رانی به ما می گوید جامعه بدون طبقه متوسط، مستعد خشونت و بهم ریختگی مضاعف می شود.

مظنون بودن وعبور از طبقه متوسط، می تواند پیش درآمد بحران برای هر جامعه ای باشد. شکاف طبقاتی ونابرابری درآمدی، عوارض اجتماعی گسترده ای دارد که نشانه های آن را به روشنی می توان دید.

نقشه جدید فقر و ثروت در ایران می گوید، طبقه متوسط در نحیف ترین وضعیت خود به سر می برد واین وضعیت به سود هیچ جریان وگروهی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: عبور از رنج ها آتش به جان سرمایه ملی  آمار تکان‌دهنده از کاهش تعداد صاحب‌خانه‌ها و سیل اجاره‌نشین‌ها در پی جهش قیمت مسکن رُمان بخوانیم/ «گشنگی»؛ روان، ارزان و سرگرم‌کننده ارزان زندگی نمی‌کنیم؛ چون خودمان خواستیم؟ جامعه ایران و حسرت توسعه 

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: طبقه متوسط حکمرانی طبقه متوسط نظام حکم رانی بخش هایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۱۷۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمایت ویژه از رفاه کارگران با تکیه بر تسهیل مسیر ساخت مسکن تک‌طبقه

موضوع مسکن کارگران در ایران یک معضل پیچیده و چندوجهی است که تأثیر بسزایی بر رفاه کلی و کیفیت زندگی مردم دارد. با توجه به جمعیت شاغل زیاد در ایران، برای دولت ضروری است که تامین مسکن مناسب و مقرون به صرفه را برای تضمین سلامت و بهره وری کارگران در اولویت قرار دهد.

یکی از چالش های اصلی کارگران در ایران نبود گزینه های مسکن ارزان قیمت است. نرخ تورم بالا و کمبود واحدهای مسکونی موجود، یافتن مسکن مناسب را برای کارگران دشوار کرده است که منجر به ازدحام بیش از حد، هزینه های بالای اجاره و شرایط زندگی نامرغوب شده است. این امر نه تنها بر سلامت جسمی و روانی کارگران تأثیر می گذارد، بلکه مانع از توانایی آنها برای عملکرد مؤثر در محل کار می شود.

برای حل این موضوع، دولت باید اقدامات پیشگیرانه ای برای افزایش عرضه مسکن ارزان قیمت برای کارگران انجام دهد. این امر با راهبردهای مختلفی از جمله تامین زمین مناسب برای ساخت مسکن، ارائه اعتبارات بانکی برای پروژه های مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران قابل تحقق است. با تسهیل ساخت واحدهای مسکونی جدید، دولت می تواند کمبود مسکن را کاهش دهد و گزینه های مقرون به صرفه تری برای کارگران ایجاد کند. تامین مسکن برای کارگران یک جزء حیاتی در تلاش برای بهبود شرایط زندگی برای جمعیت شاغل ایران است. ابتکار دولت برای تخصیص زمین مناسب، هدایت اعتبارات بانکی به ساخت مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران می تواند راه حلی قوی برای بحران مسکن باشد.

دولت با توانمند ساختن کارگران برای مشارکت در ساخت مسکن خود از طریق اعطای زمین به آن‌ها، پرداخت تسهیلات ساخت مسکن و همچنین مجوز ساخت خانه تک‌طبقه، به چندین هدف مهم دست می یابد. اولاً، مشارکت بیشترین جمعیت فعال کارگری کشور در تولید مسکن را تقویت می کند و منجر به افزایش رشد اقتصاد می شود. ثانیاً، به نگرانی مهم کارگران در مورد دسترسی به مسکن ارزان قیمت نیز پایان خواهد داد و در نهایت، در رکود اقتصادی فعلی، که در آن ساخت و ساز مسکن به عنوان محرک اصلی رشد اقتصادی عمل می کند، این ابتکار آماده است تا فعالیت های اقتصادی را در بیش از 130 بخش مرتبط تحریک کند.

در پایان، تمرکز دولت بر حل مسئله مسکن کارگران در ایران نشان‌دهنده یک موضوع بسیار مهم و کلیدی مورد تاکید رهبری در زمینه خوب کردن حال مردم است و نیاز به تامین زمین، پرداخت تسهیلات بانکی و همچنین توسعه افقی شهرها دارد که نه تنها شرایط زندگی برای جمعیت شاغل و کارگر با حدود نیمی از کل جمعیت کشور را بهبود می‌بخشد، بلکه رشد اقتصادی را از طریق افزایش فعالیت ساخت و ساز مسکن به پیش می‌برد. دولت با توانمندسازی کارگران برای مشارکت در ساخت خانه های خود و تسهیل دسترسی به منابع، راه را برای آینده ای پایدارتر و مرفه هم برای افراد و هم برای کل اقتصاد هموار می کند.